MAZYES

MAZYES

Nomades Libyae, aliis Maxyes, et Machmes. Steph.

Aliis Mazyges, sic enim apud Sueton. in Nerone legendum c. 30. Nanquam carrucis minus mille fecisse iter traditur, soleis mularum argenteis, canusinatis mulionibus, armillatâ et phaleratâ cum Mazycum turba, atque cursorum. Ex hac enim gente cursores pedites, vult Eicetus: equites, Pignorius, desumpsêre olim Romani, quorum velocitatem passim concelebrant Auctores. Nam apud Lucan. l. 4. v. 678. legas:

———— ——— Tum concolor Indo

Maurus, inops Nasamon, misti Garamante perustô

Marmaridae volucres, aequaturusque sagittas

Medorum, tremulum quunt torsit missile, Mazyx.

Apud Nemesianum Cyneget.

Quemque coloratus Mazyx deserta per arva

Pavit, etc.

Et certe Cursores ac Numidae iunctim passim recensiti: quorum erat praecurrere et praecedere, ut ex loco Suetonii modo citato, et Seneca patet Ep. 123. Omnes iam sic peregrinantur, ut illos Numidarum praeeurrat comitatus, ut agmen Cursorum antecedat. Item pranuntiare, ut innuit Appuleius Metam. l. 10. et Sueton. in Nerone c. 49. Imo et epistolas perferre, et quidquid Epistolas comitabatur, Martial. l. 3. Epigr. 58. Hos phaleratos dixit supra Sueton. an quia hi vices equorum praeberent, quorum proprium ornamentum phalerae erant? An quia haec non tam equorum, quam equitum ornamenta fuêre, in culmine galearum eminentia; cuiusmodi visitur in apice galeae cursoris in Lucerna, apud Licetum, Sed nec ad ornatum solum, verum, quia plumatae erant, ad corum celeritatem

indigitandam. illis datae sunt; quô nomine et Mercurio alae ad pileum antiquitus adpositae sunt. Eâdem sini nomina Ventorum istiusmodi Cursoribu simposita legimus, apud Cicer. l. 9. Fam. Ep. 2. Spartian. in Aelio c. 5. etc. Adiectae in super sunt olim in apice huius phalerae plumariae duo tintinnabula, quibus a longe praepararetur ad cursum non intermittendum Cursor priori succedaneus: Haec in Scythia pedites Cursores ad cingulum ferre, asseverat M. Polus l. 2. c. 10. quorum locô hodierni qua cornubus, qua parvis tubis utuntur. Armillatos quoque Mazyges Neronis tacit Sueton. et exhibet armillarum talium exemplar, descriptum ex antiqua area olim inaurata, quam Romae nactus est, Laur. Pignorius Comm. de Servis. Addam de pera viatoria Cursorum, in qua portare consuevêre vel epistolas tabellis exaratas papyrôque descriptas, Sueton. in Nerone c. 49. et Martial. l. 3. Epigr. 58. vel munuscula, Idem l. 3. Epigr. 47.

Nec feriatus ibat ante carrucam,

Sed tuta foeno Cursor ova portabat.

Quique non ita festinanti cursu vacabant, et longius iter consicere tenebantur, obsonia quoque, panem ac poculum viatorium; ut idem docet Martial. l. 14. Epigr. 81. Vide Fortun. Licetum de reconditis Antiqq. lucernis, l. 6. c. 82. ubi Lucernam servi phalerati Cursoris apud Musellos Nobb. Veroneses explicat.